વાદળાં યાદનાં આવતાં હોય છે,
આંખને એજ વરસાવતાં હોય છે.
ઓળખું છું છતાં છેતરાતો રહું,
તે જુદો ભાવ દરશાવતાં હોય છે.
એક પણ શબ્દ જે બ્હાર બોલે નહીં,
હુકમ ઘરમાં તે ફરમાંવતાં હોય છે.
લાગણીને જરા કાબૂમાં રાખજે,
જે ગમે એજ તરસાવતાં હોય છે.
જેમને પામવાં દોડતાં હો તમે,
ના મળી એજ તડપાવતાં હોય છે.
તોય બન્યો નહીં હું શરાબી હજી,
દોસ્ત તો રોજ શરમાવતાં હોય છે.
હાથની હોય થોડી કરામત અને,
જાદુગર આમ ભરમાવતાં હોય છે.
અલગોતર રતન "નિરાશ"
No comments:
Post a Comment